De stam is de basis voor alle vervoegingen van een werkwoord in de Nederlandse taal. Deze wordt afgeleid van het hele werkwoord volgens drie regels, met twee uitzonderingen.
Met deze regels kun je de stam van alle Nederlandse werkwoorden bepalen.
De Nederlandse taal kent in totaal acht werkwoordstijden. Twee tijden maak je met alleen het werkwoord: de onvoltooid tegenwoordige tijd (ik speel, ik begrijp) en de onvoltooid verleden tijd (ik speelde, ik begreep). Voor de andere zes werkwoordstijden in het Nederlands heb je een of meer extra werkwoorden nodig: ik heb gespeeld, ik zou begrepen hebben etc.
Lees verder »Weet je alle acht tijden van de werkwoorden in het Nederlands?
Onpersoonlijke werkwoorden zijn werkwoorden die niet naar een persoon of zaak verwijzen. Daarom hebben ze altijd een derde persoon enkelvoud, ‘het’, als onderwerp. Bijvoorbeeld:
Alle Nederlandse werkwoorden eindigen op een extra lettergreep met -en, behalve deze zes: doen, gaan, slaan, staan, zien en zijn.
Lees verder »Ken jij de zes werkwoorden van 1 lettergreep?
Alles wat je om je heen ziet en de dingen die je ervaart of waar je aan denkt, kun je allemaal een ‘etiket’ geven: een zelfstandig naamwoord. Het “zelfstandig” betekent dat je in een zin maar één woord nodig hebt voor het ‘iets’ uit jouw omgeving of in je beleving of gedachten: hand, park, weer, wens, helft.
Lees verder »Wat is een zelfstandig naamwoord?
